Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı tarafın aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında, davacının yıllık ücretli izin alacağı olup olmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının yıllık izinlerini kullanmadığını ileri sürerek alacak talep etmiş davalı taraf ise cevap dilekçesinde davacının yıllık izin ücreti dahil tüm alacaklarının ödendiğini savunmuştur.
Davacı, duruşmada alınan beyanında ise “Ben 1998 yılında davalı iş yerinde çalışmaya başladım, 2010 yılından itibaren hiç yıllık izin kullanmadım, 2016’nın sonunda işten çıkarıldım” şeklinde açıklama yapmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda kullanıma dair belge sunulmaması nedeniyle davacının 18 yıllık kıdemine göre alacak hesabı yapılmıştır.
Her ne kadar daha önce sunulmamış ise de davalı taraf temyiz dilekçesi ekinde bir kısım yıllık izin kullanmaya dair belge sunmuş olup ödeme itirazı mahiyetindeki makbuz ve benzeri miktar içeren belge sunumu yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. İbraname veya yıllık izin belgesi gibi borcu sona erdirebilecek belgeler de temyiz aşamasında dahi ileri sürülebilir. Buna göre Mahkemece davalı tarafın temyiz aşamasında ibraz ettiği belgelerin değerlendirilmesi gerekmektedir.
Öte yandan davacı mahkeme önündeki beyanında “2010 yılından itibaren hiç yıllık izin kullanmadım” şeklinde açıklama yapmıştır. Bu beyandan 2010 yılı öncesine kadar yıllık izin kullanıldığı anlaşılmakta olup söz konusu açıklama göz ardı edilerek tüm hizmet süresi boyunca hiç yıllık izin kullanılmadığı kabulü hatalıdır.
Mahkemece, davacının söz konusu açıklaması ve temyiz aşamasında sunulan yıllık izin belgeleri birlikte değerlendirilerek davacı alacağı belirlenmelidir.
H) Sonuç:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
(Y. 9. HD. 18/04/2022 tarih 2022/3579 E., 2022/4549 K.)